Bölüm 10

Bölüm 10: İlk Yüzleşme – Lex’in Mesajı
Sarah Mitchell, FBI ofisinde otururken, altı cinayetin tüm belgelerini masanın üzerinde yaymış, labirent analizini inceliyordu. Dr. Chen, Ajan Davis ve Ajan Park, onun etrafında oturmuş, son gelişmeleri tartışıyorlardı.
“Labirentlerdeki harfler S-A-R-A-H,” dedi Sarah, masanın üzerindeki çizimleri göstererek. “Bu katil, bana mesaj veriyor.”
Dr. Chen başını salladı. “Bu, klasik bir seri katil davranışı. Kurbanına mesaj vermek, onu korkutmak istiyor.”
Ajan Davis not aldı. “Ama bu mesaj, sadece korkutma değil. Bu, bir tehdit.”
Sarah düşündü. “Evet. Bu katil, benim asıl hedef olduğumu söylüyor.”
O anda, Sarah’nın telefonu çaldı. Arayan bilinmeyen bir numaraydı.
“Sarah Mitchell,” dedi Sarah, telefonu açarak.
Telefonun diğer ucundan, derin ve kontrollü bir ses geldi. “Merhaba, Sarah. Labirentleri çözdün mü?”
Sarah’nın kalbi hızlandı. Bu ses, Alexander Blackwood’un sesiydi.
“Alexander Blackwood,” dedi Sarah, sesi titreyerek.
“Evet, Sarah. Benim. Labirentleri çözdün mü?”
Sarah düşündü. “Evet. S-A-R-A-H. Benim adım.”
“Çok güzel, Sarah. Çok güzel. Ama bu sadece başlangıç.”
“Ne demek istiyorsun?”
“Bu labirentler, sadece bir oyun. Gerçek oyun henüz başlamadı.”
Sarah’nın yüzü değişti. “Gerçek oyun mu?”
“Evet. Bu altı cinayet, sadece bir ısınma. Asıl oyun henüz başlamadı.”
Sarah düşündü. “Peki asıl oyun ne?”
“Bekle ve gör, Sarah. Bekle ve gör.”
Telefon kapanırken, Sarah’nın yüzü değişti. Alexander Blackwood, gerçekten yaşıyordu. Ve şimdi onunla konuşmuştu.
Dr. Chen Sarah’nın omzuna elini koydu. “Sarah, ne oldu?”
Sarah başını salladı. “Alexander Blackwood. Onunla konuştum.”
O anda, odadaki herkes şaşırdı.
“Ne demek istiyorsun?” dedi Dr. Chen.
Sarah telefonu gösterdi. “Bu numaradan aradı. Ve benimle konuştu.”
Ajan Davis hemen telefonu inceledi. “Bu numara, kayıtlı değil. Ama konumunu takip edebiliriz.”
Sarah başını salladı. “Hayır. Alexander Blackwood, bunu biliyor. O numarayı takip edemeyiz.”
Dr. Chen düşündü. “Peki ne söyledi?”
Sarah düşündü. “Bu altı cinayet, sadece bir ısınma. Asıl oyun henüz başlamadı.”
Ajan Park başını salladı. “Bu çok tehlikeli. Bu katil, seni provoke ediyor.”
Sarah düşündü. “Evet. Ama aynı zamanda bana bilgi veriyor.”
“Ne tür bilgi?”
“Bu altı cinayet, sadece başlangıç. Daha fazla cinayet olacak.”
Dr. Chen başını salladı. “Bu çok korkunç. Bu katil, daha fazla insan öldürecek.”
Sarah düşündü. “Ama neden? Neden bu kadar çok insan öldürüyor?”
Ajan Davis not aldı. “Belki de bu katil, sadece öldürmek istemiyor. Belki de bir mesaj vermek istiyor.”
Sarah düşündü. “Evet. Bu katil, bana mesaj veriyor. Ama bu mesaj ne?”
O anda, Sarah’nın telefonu tekrar çaldı. Bu sefer bir mesaj geldi.
Mesajı okudu: “Sarah, labirentleri çözdün. Ama gerçek labirent henüz başlamadı. Seni bekliyorum.”
Sarah mesajı diğerlerine gösterdi. “Alexander Blackwood’dan mesaj.”
Dr. Chen mesajı inceledi. “Bu mesaj, bir tehdit. Seni bekliyor diyor.”
Sarah düşündü. “Evet. Ama nerede bekliyor?”
Ajan Davis not aldı. “Belki de bir sonraki cinayet yerinde.”
Sarah düşündü. “Brandeis Üniversitesi. Merkez noktası orayı gösteriyor.”
Dr. Chen başını salladı. “Bu çok tehlikeli. Bu katil, seni oraya çekmeye çalışıyor.”
Sarah düşündü. “Evet. Ama ben gitmek zorundayım. Bu katili yakalamam gerekiyor.”
“Hayır, Sarah. Bu çok tehlikeli. Bu katil, seni öldürmek istiyor.”
Sarah başını salladı. “Ama ailem öldü. Ve o sorumlu. Onu yakalamam gerekiyor.”
Dr. Chen Sarah’nın omzuna elini koydu. “Sarah, intikam peşinde koşma. Bu seni de öldürür.”
Sarah düşündü. “Ama ne yapabilirim? Bu katil, daha fazla insan öldürecek.”
Ajan Davis not aldı. “Belki de bu katili yakalamak için farklı bir yöntem kullanabiliriz.”
“Ne tür bir yöntem?”
“Belki de bu katili kendi oyununda yenebiliriz.”
Sarah düşündü. “Ne demek istiyorsun?”
“Bu katil, seninle oyun oynamak istiyor. Belki de biz de onunla oyun oynayabiliriz.”
Sarah düşündü. “Nasıl?”
“Belki de bu katili, kendi kurallarına göre yakalayabiliriz.”
Sarah düşündü. “Bu mantıklı. Ama nasıl?”
Dr. Chen düşündü. “Belki de bu katili, kendi labirentinde yakalayabiliriz.”
Sarah gözlerini açtı. “Labirentinde mi?”
“Evet. Bu katil, labirent çözme algoritmaları kullanıyor. Belki de biz de aynı algoritmaları kullanabiliriz.”
Sarah not aldı. “Bu mantıklı. Ama nasıl?”
Ajan Davis not aldı. “Belki de bu katili, kendi algoritmasında yakalayabiliriz.”
Sarah düşündü. “Nasıl?”
“Bu katil, her cinayetinde farklı bir algoritma kullanıyor. Belki de bir sonraki algoritmasını tahmin edebiliriz.”
Sarah düşündü. “Bu mantıklı. Ama hangi algoritma?”
Dr. Chen düşündü. “Bu katil, sırayla algoritma kullanıyor. İlk cinayet: matematik formülleri. İkinci cinayet: geometri. Üçüncü cinayet: Fibonacci. Dördüncü cinayet: şifreleme. Beşinci cinayet: müzik. Altıncı cinayet: labirent.”
Sarah not aldı. “Yani bir sonraki cinayet, yedinci cinayet. Hangi algoritma?”
Ajan Davis not aldı. “Belki de bir sonraki algoritma, DNA şifresi.”
Sarah düşündü. “DNA şifresi mi?”
“Evet. DNA, matematiksel bir yapıya sahip. Ve bu katil, biyoloji ile matematik arasındaki bağlantıyı kullanabilir.”
Sarah not aldı. “Bu mantıklı. Ama hangi üniversitede?”
Dr. Chen düşündü. “Brandeis Üniversitesi. Merkez noktası orayı gösteriyor.”
Sarah düşündü. “Yani bir sonraki cinayet Brandeis’te mi olacak?”
“Evet. Ve bu cinayet, DNA şifresi teması olacak.”
Sarah not aldı. “Bu mantıklı. Ama ne zaman?”
Ajan Davis not aldı. “Bu katil, her 24 saatte bir cinayet işliyor. Yani yarın sabah.”
Sarah düşündü. “Yani yarın sabah Brandeis’te bir cinayet olacak?”
“Evet. Ve bu cinayet, DNA şifresi teması olacak.”
Sarah masanın üzerindeki dosyalara baktı. Altı cinayet, altı farklı üniversite, altı farklı matematiksel tema. Ama bir sonraki cinayet yakındı.
O anda, Sarah’nın telefonu tekrar çaldı. Bu sefer başka bir mesaj geldi.
Mesajı okudu: “Sarah, yarın sabah Brandeis’te görüşürüz. DNA şifresini çözmeye hazır mısın?”
Sarah mesajı diğerlerine gösterdi. “Alexander Blackwood’dan başka bir mesaj.”
Dr. Chen mesajı inceledi. “Bu mesaj, bir tehdit. Yarın sabah Brandeis’te cinayet olacak.”
Sarah düşündü. “Evet. Ama bu sefer hazırlıklı olacağız.”
Ajan Davis not aldı. “Belki de bu katili yakalayabiliriz.”
Sarah düşündü. “Evet. Ama dikkatli olmamız gerekiyor. Bu katil çok tehlikeli.”
Dr. Chen başını salladı. “Bu çok tehlikeli. Bu katil, seni hedef alıyor.”
Sarah düşündü. “Evet. Ama ben hazırım. Bu katili yakalayacağım.”
O gece, Sarah otel odasında otururken, yarınki planı düşünüyordu. Alexander Blackwood, yarın sabah Brandeis’te bir cinayet işleyecekti. Ve bu sefer, onu yakalayacaktı.
O gece, Boston’un başka bir yerinde, Alexander Blackwood, yedinci cinayetini planlıyordu. Masasının üzerinde, Brandeis Üniversitesi’nin haritası ve DNA şifresi duruyordu.
“Çok güzel oynuyorsun, Sarah,” dedi kendi kendine. “Ama henüz oyunun derinliğini anlamıyorsun.”
—