Bölüm 20

Bölüm 20: İlk Yüzleşme
Sarah Mitchell, otel odasında otururken, Alexander Blackwood’un dosyasını inceliyordu. On cinayet, on farklı matematiksel tema, on farklı ipucu. Ama Alexander Blackwood hala bir gizemdi.
O anda, Sarah’nın telefonu çaldı. Arayan numara tanıdık değildi.
“Merhaba?” dedi Sarah.
Telefonun diğer ucundan bir ses geldi. “Merhaba, Sarah. Ben Alexander Blackwood.”
Sarah’nın kalbi hızlandı. “Alexander Blackwood mu?”
“Evet. Uzun zamandır seninle konuşmak istiyordum.”
Sarah’nın yüzü değişti. “Neden? Neden benimle konuşmak istiyorsun?”
“Çünkü sen, benim asıl hedefimsin. Tüm bu cinayetler, sadece bir hazırlıktı.”
Sarah düşündü. “Ben mi? Neden beni hedef alıyorsun?”
“Çünkü sen, benim geçmişimdeki bir sırrı biliyorsun. Ve bu sır, benim için çok tehlikeli.”
Sarah şaşırdı. “Hangi sır? Ben senin geçmişinde bir sır bilmiyorum.”
“Belki de bilmiyorsun. Ama bu sır, senin zihninde gizli bir yerde duruyor. Ve ben, bu sırrın ortaya çıkmasını istemiyorum.”
Sarah düşündü. “Yani sen, beni öldürmek mi istiyorsun?”
“Evet. Ve bu, çok yakında gerçekleşecek.”
Sarah’nın yüzü değişti. “Neden? Neden beni öldürmek istiyorsun?”
“Çünkü sen, benim ailemin sırrını biliyorsun. Ve bu sır, benim için çok tehlikeli.”
Sarah şaşırdı. “Ailenin sırrını mı? Hangi sır?”
“Benim ailemin gerçek kimliği. Benim ailemin seri katil olduğu sırrı.”
Sarah düşündü. “Yani senin ailen, gerçekten seri katil mi?”
“Evet. Ve bu sır, benim için çok tehlikeli. Bu sır ortaya çıkarsa, ben de yakalanırım.”
Sarah düşündü. “Yani sen, bu sırrı gizlemek için mi beni öldürmek istiyorsun?”
“Evet. Ve bu, çok yakında gerçekleşecek.”
Sarah’nın yüzü değişti. “Ama ben bu sırrı bilmiyorum. Ben senin ailenin seri katil olduğunu bilmiyorum.”
“Belki de bilmiyorsun. Ama bu sır, senin zihninde gizli bir yerde duruyor. Ve ben, bu sırrın ortaya çıkmasını istemiyorum.”
Sarah düşündü. “Yani sen, beni öldürmek için mi tüm bu cinayetleri işledin?”
“Evet. Tüm bu cinayetler, sadece bir hazırlıktı. Asıl hedef, sensin.”
Sarah’nın gözleri yaşlarla doldu. “Bu çok korkunç.”
“Evet. Ve bu, çok yakında gerçekleşecek.”
Sarah düşündü. “Ama neden? Neden beni öldürmek istiyorsun?”
“Çünkü sen, benim geçmişimdeki bir sırrı biliyorsun. Ve bu sır, benim için çok tehlikeli.”
Sarah düşündü. “Yani sen, bu sırrı gizlemek için mi beni öldürmek istiyorsun?”
“Evet. Ve bu, çok yakında gerçekleşecek.”
Sarah’nın yüzü değişti. “Ama ben bu sırrı bilmiyorum. Ben senin ailenin seri katil olduğunu bilmiyorum.”
“Belki de bilmiyorsun. Ama bu sır, senin zihninde gizli bir yerde duruyor. Ve ben, bu sırrın ortaya çıkmasını istemiyorum.”
Sarah düşündü. “Yani sen, beni öldürmek için mi tüm bu cinayetleri işledin?”
“Evet. Tüm bu cinayetler, sadece bir hazırlıktı. Asıl hedef, sensin.”
Sarah’nın gözleri yaşlarla doldu. “Bu çok korkunç.”
“Evet. Ve bu, çok yakında gerçekleşecek.”
Telefon kapanırken, Sarah masanın üzerindeki dosyalara baktı. Alexander Blackwood’un fotoğrafı, masanın üzerinde duruyordu. Bu adam gerçekten onu öldürmek mi istiyordu?
O anda, Sarah’nın aklına bir şey geldi. Alexander Blackwood, gerçekten onu öldürmek mi istiyordu? Ve bu, onun sonraki hamlesi miydi?
O gece, Sarah otel odasında otururken, Alexander Blackwood’un stratejisini düşündü. Bu adam, gerçekten onu hedef alıyor muydu?
O anda, Sarah’nın içinde bir korku uyandı. Alexander Blackwood, gerçekten onu öldürmek mi istiyordu? Ve bu, onun sonraki hamlesi miydi?
O gece, Boston’un başka bir yerinde, Alexander Blackwood, on birinci cinayetini planlıyordu. Masasının üzerinde, Sarah’nın fotoğrafı duruyordu.
“Çok güzel oynuyorsun, Sarah,” dedi kendi kendine. “Ama henüz oyunun derinliğini anlamıyorsun.”
—