Bölüm 26

Bölüm 26: Sarah’nın Gerçek Kimliği
Sarah Mitchell, Boston Halk Kütüphanesi’nde Alexander Blackwood ile yüz yüze otururken, satranç masasının üzerindeki oyunu inceliyordu. Bu oyun, çocukken oynadıkları oyundu. Ama bu anıyı hatırlamıyordu. Hipnoterapi seansında hatırladığı anılar ve psikolojik testlerin analizi, onun zihninde sürekli dönüyordu.
“Bu oyunu hatırlamıyorum,” dedi Sarah.
Alexander Blackwood gülümsedi. “Evet, Sarah. Bu oyunu hatırlamıyorsun. Çünkü anıların manipüle edildi.”
Sarah düşündü. “Manipüle edildi mi? Nasıl?”
“Evet, Sarah. Anıların manipüle edildi. Ama bu gece, gerçeği öğreneceksin.”
Sarah düşündü. “Hangi gerçeği?”
“Senin gerçek kimliğini, Sarah. Senin kim olduğunu.”
Sarah şaşırdı. “Kim olduğumu mu? Ben kimim?”
Alexander Blackwood masanın üzerindeki bir dosyayı açtı. “Bu dosyayı oku, Sarah.”
Sarah dosyayı aldı. Dosyanın üzerinde “Sarah Mitchell – Gerçek Kimlik” yazıyordu.
Sarah dosyayı açtı. İçinde, kendi fotoğrafı vardı. Ama bu fotoğraf, tanıdık değildi. Bu fotoğraf, çok küçük bir çocuğun fotoğrafıydı.
“Bu fotoğraf nedir?” dedi Sarah.
“Bu fotoğraf, senin gerçek fotoğrafın, Sarah. Senin çocukluk fotoğrafın.”
Sarah şaşırdı. “Çocukluk fotoğrafım mı? Ama bu ben değilim.”
“Evet, Sarah. Bu sensin. Ama sen bunu hatırlamıyorsun.”
Sarah düşündü. “Nasıl? Nasıl hatırlamıyorum?”
“Çünkü anıların manipüle edildi, Sarah. Senin gerçek kimliğin gizlendi.”
Sarah şaşırdı. “Gerçek kimliğim mi? Benim gerçek kimliğim ne?”
Alexander Blackwood dosyadan başka bir kağıt çıkardı. “Bu kağıdı oku, Sarah.”
Sarah kağıdı aldı. Kağıdın üzerinde, karmaşık bir aile ağacı vardı. Ama bu aile ağacı, tanıdık değildi.
“Bu aile ağacı nedir?” dedi Sarah.
“Bu aile ağacı, senin gerçek aile ağacın, Sarah. Senin gerçek ailen.”
Sarah şaşırdı. “Gerçek ailem mi? Ama benim ailem öldü.”
“Hayır, Sarah. Senin ailen ölmedi. Senin ailen hala yaşıyor.”
Sarah şaşırdı. “Yaşıyor mu? Nerede?”
“Senin ailen, başka bir yerde yaşıyor. Ama sen bunu bilmiyorsun.”
Sarah düşündü. “Nasıl? Nasıl bilmiyorum?”
“Çünkü anıların manipüle edildi, Sarah. Senin gerçek ailen gizlendi.”
Sarah şaşırdı. “Gizlendi mi? Kim gizledi?”
“FBI, Sarah. FBI senin gerçek kimliğini gizledi.”
Sarah şaşırdı. “FBI mı? Neden?”
“Çünkü sen, özel bir çocuktun, Sarah. Sen, özel bir yeteneğe sahiptin.”
Sarah düşündü. “Özel yetenek mi? Hangi yetenek?”
“Sen, matematiksel bir deha, Sarah. Sen, çok küçük yaştan itibaren matematiksel problemleri çözebiliyordun.”
Sarah şaşırdı. “Matematiksel deha mı? Ben mi?”
“Evet, Sarah. Sen matematiksel bir dehasın. Ama bu yetenek, gizlendi.”
Sarah düşündü. “Gizlendi mi? Neden?”
“Çünkü bu yetenek, tehlikeliydi. Bu yetenek, seni hedef haline getiriyordu.”
Sarah şaşırdı. “Hedef mi? Kimin hedefi?”
“Seri katillerin hedefi, Sarah. Sen, seri katillerin hedefiydin.”
Sarah şaşırdı. “Seri katillerin mi? Neden?”
“Çünkü sen, onları yakalayabilirdin. Sen, onların kodlarını çözebilirdin.”
Sarah düşündü. “Kodlarını mı? Hangi kodları?”
“Matematiksel kodları, Sarah. Seri katillerin bıraktığı matematiksel kodları.”
Sarah düşündü. “Yani ben, seri katillerin kodlarını mı çözebiliyordum?”
“Evet, Sarah. Sen seri katillerin kodlarını çözebiliyordun. Ama bu yetenek, gizlendi.”
Sarah şaşırdı. “Gizlendi mi? Nasıl?”
“FBI, senin anılarını manipüle etti. Senin gerçek kimliğini gizledi.”
Sarah düşündü. “Manipüle etti mi? Nasıl?”
“FBI, senin çocukluk anılarını değiştirdi. Senin gerçek ailenizi öldürdüğünü söyledi.”
Sarah şaşırdı. “Öldürdüğünü mü? Ama benim ailem gerçekten ölmedi mi?”
“Hayır, Sarah. Senin ailen ölmedi. Senin ailen hala yaşıyor.”
Sarah şaşırdı. “Yaşıyor mu? Nerede?”
“Senin ailen, güvenli bir yerde yaşıyor. Ama sen bunu bilmiyorsun.”
Sarah düşündü. “Nasıl? Nasıl bilmiyorum?”
“Çünkü FBI, senin anılarını manipüle etti. Senin gerçek ailenizi öldürdüğünü söyledi.”
Sarah şaşırdı. “Yani FBI, beni mi kandırdı?”
“Evet, Sarah. FBI seni kandırdı. Senin gerçek kimliğini gizledi.”
Sarah düşündü. “Neden? Neden gizledi?”
“Çünkü sen, özel bir çocuktun, Sarah. Sen, özel bir yeteneğe sahiptin.”
Sarah düşündü. “Özel yetenek mi? Hangi yetenek?”
“Sen, seri katillerin kodlarını çözebiliyordun. Ama bu yetenek, tehlikeliydi.”
Sarah şaşırdı. “Tehlikeli mi? Neden?”
“Çünkü seri katiller, seni hedef alıyordu. Seni öldürmek istiyordu.”
Sarah düşündü. “Öldürmek mi? Neden?”
“Çünkü sen, onları yakalayabilirdin. Sen, onların kodlarını çözebilirdin.”
Sarah düşündü. “Yani ben, seri katillerin düşmanı mıydım?”
“Evet, Sarah. Sen seri katillerin düşmanıydın. Ama bu, gizlendi.”
Sarah şaşırdı. “Gizlendi mi? Nasıl?”
“FBI, senin anılarını manipüle etti. Senin normal bir çocuk olduğunu söyledi.”
Sarah düşündü. “Normal çocuk mu? Ama ben normal değil miydim?”
“Hayır, Sarah. Sen normal değildin. Sen özel bir çocuktun.”
Sarah şaşırdı. “Özel mi? Nasıl?”
“Sen, matematiksel bir deha, Sarah. Sen, çok küçük yaştan itibaren matematiksel problemleri çözebiliyordun.”
Sarah düşündü. “Yani ben, gerçekten de matematiksel bir deha mıydım?”
“Evet, Sarah. Sen matematiksel bir dehasın. Ama bu yetenek, gizlendi.”
Sarah şaşırdı. “Gizlendi mi? Neden?”
“Çünkü bu yetenek, tehlikeliydi. Bu yetenek, seni hedef haline getiriyordu.”
Sarah düşündü. “Yani FBI, beni korumak için mi gizledi?”
“Evet, Sarah. FBI seni korumak için gizledi. Ama bu, doğru değildi.”
Sarah düşündü. “Doğru değil mi? Neden?”
“Çünkü sen, kendi yeteneklerini kullanma hakkına sahipsin, Sarah. Sen, gerçeği öğrenme hakkına sahipsin.”
Sarah düşündü. “Gerçeği mi? Hangi gerçeği?”
“Senin gerçek yeteneklerini, Sarah. Senin ne yapabildiğini.”
Sarah şaşırdı. “Ne yapabildiğimi mi? Ben ne yapabiliyordum?”
“Bu gece öğreneceksin, Sarah. Bu gece, gerçeği öğreneceksin.”
—