Bölüm 5

Bölüm 5: FBI Ekibi Kurulur
FBI’ın Boston ofisinde, özel ekip tam kadro toplanmıştı. Sarah Mitchell, Dr. Emily Chen, Ajan Mark Davis ve Ajan Lisa Park, büyük bir masanın etrafında oturmuş, dört cinayetin tüm belgelerini inceliyorlardı.
“Tamam, şimdi elimizde ne var?” dedi Sarah, masanın üzerindeki dosyaları göstererek.
Dr. Chen başını salladı. “Dört cinayet, dört farklı üniversite, dört farklı matematiksel tema. Bu katil, kesinlikle planlı hareket ediyor.”
Ajan Davis not aldı. “İlk cinayet: Boston Üniversitesi, Profesör David Chen, matematik formülleri. İkinci cinayet: MIT, Profesör Robert Kim, geometri. Üçüncü cinayet: Harvard, Profesör Samuel Foster, Fibonacci dizisi. Dördüncü cinayet: Tufts, Profesör Michael Torres, şifreleme.”
Ajan Park başını salladı. “Her cinayet arasında yaklaşık 24 saat var. Bu katil, çok düzenli.”
Sarah düşündü. “Peki bu dört üniversite arasında ortak bir bağlantı var mı?”
Dr. Chen düşündü. “Hepsi Boston’da, hepsi prestijli üniversiteler, hepsinde matematik bölümleri var. Ama daha önemlisi, hepsi aynı akademik çevrede.”
Ajan Davis not aldı. “Yani katil, bu akademik çevreyi biliyor. Belki de kendisi de bir akademisyen.”
Sarah başını salladı. “Ama neden sadece matematik profesörlerini hedef alıyor?”
Dr. Chen düşündü. “Çünkü matematik, zekanın en saf hali. Bu katil, kendisini çok zeki görüyor ve sadece kendisi kadar zeki olanları hedef alıyor.”
Ajan Park başını salladı. “Bu, klasik bir üstünlük kompleksi. Katil, kendisini diğerlerinden üstün görüyor.”
Sarah masanın üzerindeki notları gösterdi. “Her cinayetinde aynı yazı stili. ‘Oyun başladı’, ‘İkinci hamle’, ‘Üçüncü hamle’, ‘Dördüncü hamle’. Bu katil, bunu bir oyun olarak görüyor.”
Ajan Davis not aldı. “Peki bir sonraki cinayet ne zaman olacak?”
Sarah düşündü. “Eğer 24 saatlik döngü devam ederse, yarın sabah.”
Dr. Chen başını salladı. “Ama bu sefer farklı olabilir. Bu katil, her seferinde daha karmaşık ipuçları bırakıyor. Bir sonraki cinayet daha da karmaşık olacak.”
O anda, Sarah’nın telefonu çaldı. Arayan Komiser Rodriguez’di.
“Sarah, yeni bir gelişme var. Profesör Torres’ın bilgisayarında bir dosya bulduk.”
“Ne tür bir dosya?”
“Şifreli bir dosya. Ajan Davis’in incelemesi gerekiyor.”
Sarah telefonu kapatıp Ajan Davis’e baktı. “Profesör Torres’ın bilgisayarında şifreli bir dosya bulmuşlar. İncelememiz gerekiyor.”
Ajan Davis hemen hazırlandı ve Tufts Üniversitesi’ne gitti. Profesör Torres’ın ofisinde, bilgisayar hala açıktı ve ekranda şifreli bir dosya duruyordu.
“Bu dosya ne?” dedi Ajan Davis, bilgisayarı inceleyerek.
Rodriguez başını salladı. “Bilmiyoruz. Şifreli. Açamıyoruz.”
Ajan Davis bilgisayarı incelemeye başladı. “Bu dosya, özel bir şifreleme programı ile korunmuş. Standart yöntemlerle açamayız.”
“Peki nasıl açacağız?”
Ajan Davis düşündü. “Profesör Torres’ın kişisel dosyalarını inceleyelim. Belki de şifre anahtarı orada.”
Rodriguez masanın üzerindeki dosyaları gösterdi. “Tüm dosyaları inceledik. Hiçbir şifre anahtarı bulamadık.”
Ajan Davis düşündü. “Belki de şifre anahtarı, katilin bıraktığı anahtar sembolü ile ilgili.”
“Anahtar sembolü mü?”
“Evet. Duvardaki anahtar sembolü. Belki de bu anahtar, bilgisayar dosyasının şifresini açmak için gerekli.”
Ajan Davis, anahtar sembolünü bilgisayara girdi. Hiçbir şey olmadı.
“Bu çalışmadı,” dedi Ajan Davis.
Rodriguez başını salladı. “Belki de anahtar, farklı bir şey.”
Ajan Davis düşündü. “Belki de anahtar, bir kelime. Belki de ‘key’ kelimesi.”
Ajan Davis, ‘key’ kelimesini bilgisayara girdi. Dosya açıldı.
“Çalıştı” dedi Ajan Davis.
Dosyanın içinde, sadece bir cümle vardı: “Beşinci hamle yakında.”
Rodriguez şaşırdı. “Bu ne demek?”
Ajan Davis başını salladı. “Bu, katilin mesajı. Beşinci cinayet yakında olacak.”
Ajan Davis hemen Sarah’ya haber verdi. Sarah ve diğer ekip üyeleri hemen Tufts Üniversitesi’ne geldi.
“Beşinci hamle yakında,” dedi Sarah, ekrandaki mesajı okuyarak.
Dr. Chen başını salladı. “Bu katil, bizi provoke ediyor. Bize bir sonraki cinayetin yakında olacağını söylüyor.”
Ajan Park başını salladı. “Ama nerede olacak? Hangi üniversitede?”
Sarah düşündü. “Boston’da başka hangi prestijli üniversiteler var?”
Ajan Davis not aldı. “Boston College, Northeastern, Brandeis, Wellesley…”
Dr. Chen başını salladı. “Ama bu katil, sadece matematik bölümü olan üniversiteleri hedef alıyor.”
Sarah düşündü. “Peki bu dört üniversite arasında ortak bir bağlantı var mı? Belki de katil, belirli bir sırayı takip ediyor.”
Ajan Davis not aldı. “İlk cinayet: Boston Üniversitesi. İkinci cinayet: MIT. Üçüncü cinayet: Harvard. Dördüncü cinayet: Tufts. Bu sıranın bir anlamı var mı?”
Sarah düşündü. “Belki de alfabetik sıra. Boston, Harvard, MIT, Tufts.”
Dr. Chen başını salladı. “Hayır, bu alfabetik sıra değil.”
Ajan Park başını salladı. “Belki de kuruluş tarihleri. Belki de katil, üniversitelerin kuruluş tarihlerine göre sıralıyor.”
Sarah düşündü. “Bu mantıklı. Peki Boston’daki diğer üniversitelerin kuruluş tarihleri nedir?”
Ajan Davis hızlıca araştırdı. “Boston College: 1863. Northeastern: 1898. Brandeis: 1948. Wellesley: 1870.”
Sarah düşündü. “Peki bu dört üniversitenin kuruluş tarihleri nedir?”
Ajan Davis araştırdı. “Boston Üniversitesi: 1839. MIT: 1861. Harvard: 1636. Tufts: 1852.”
Sarah gözlerini açtı. “Harvard en eski, sonra Boston Üniversitesi, sonra Tufts, sonra MIT. Ama cinayetler bu sırada olmadı.”
Dr. Chen düşündü. “Belki de katil, farklı bir sıra kullanıyor. Belki de matematik bölümlerinin kuruluş tarihleri.”
Sarah başını salladı. “Bu çok karmaşık. Ama bir şey kesin: Beşinci cinayet yakında olacak.”
O günün akşamında, Sarah otel odasında otururken, tüm bilgileri tekrar inceledi. Dört cinayet, dört farklı üniversite, dört farklı matematiksel tema. Ama beşinci cinayet nerede olacaktı?
Telefonu çaldı. Arayan Dr. Chen’di.
“Sarah, bir şey fark ettim. Bu dört üniversite, Boston’da farklı bölgelerde.”
“Ne demek istiyorsun?”
“Boston Üniversitesi: Commonwealth Avenue. MIT: Cambridge. Harvard: Cambridge. Tufts: Medford. Belki de katil, coğrafi bir sıra kullanıyor.”
Sarah düşündü. “Yani bir sonraki cinayet, Boston’un başka bir bölgesinde olacak?”
“Evet. Belki de Boston College’da. O da Commonwealth Avenue’da.”
Sarah not aldı. “Bu mantıklı. Yarın Boston College’ı kontrol edelim.”
Telefon kapanırken, Sarah masanın üzerindeki dosyalara baktı. Dört cinayet, dört farklı üniversite, dört farklı matematiksel tema. Ama beşinci cinayet yakındı.
O gece, Boston’un başka bir yerinde, Alexander Blackwood, beşinci cinayetini planlıyordu. Masasının üzerinde, Boston College’ın haritası duruyordu.
“Çok güzel oynuyorsun, Sarah,” dedi kendi kendine. “Ama henüz oyunun derinliğini anlamıyorsun.”
—