Bölüm 72

Bölüm 72: Yirmi Dördüncü Cinayet – Mantık
Sarah Mitchell, on üçüncü yüzleşmeden sonra, Alexander Blackwood’un söylediklerini düşünüyordu. Gerçek yetenekleri, matematiksel dehası, FBI’ın onu kandırması… Tüm bu bilgiler, onun zihninde sürekli dönüyordu. On üçüncü yüzleşmede öğrendiği gerçekler, onun dünyasını altüst etmişti.
Sabahın erken saatlerinde, Sarah’nın telefonu çaldı. Arayan yine Komiser Rodriguez’di.
“Sarah, yirmi dördüncü cinayet var. Yale’de bir mantık profesörü öldürülmüş.”
Sarah hemen hazırlandı ve Yale kampüsüne gitti. Bu sefer, Profesör Robert Johnson’un ofisinde, önceki cinayetlerden çok farklı bir manzara ile karşılaştı. Alexander Blackwood’un söyledikleri, onun zihninde hala taze idi.
Profesör Johnson’un vücudu, masasının üzerinde yatıyordu, ancak bu sefer etrafında mantık araştırmaları vardı. Duvarlarda, masada, hatta profesörün vücudunun üzerinde bile karmaşık mantık formülleri, akıl yürütme analizleri ve teorik hesaplamalar yazılmıştı. Her analiz, Alexander Blackwood’un mantık sistemini analiz etmeye çalışıyor gibiydi.
“Bu mantık analizleri ne anlama geliyor?” dedi Rodriguez, Sarah’nın yanına yaklaşarak.
Sarah dikkatle inceledi. “Bu… bu mantık analizleri. Ama bu analizler, normal mantık analizleri değil. Bunlar şifrelenmiş.”
Ajan Davis masanın üzerindeki kağıdı buldu. “Burada da bir not var.”
Kağıdı okudu: “Yirmi dördüncü hamle. Mantık sistemin kodunda gerçek gizli. Sarah, artık mantık sistemin nasıl çalıştığını anlamaya başlıyorsun.”
Sarah notu inceledi. “Aynı yazı. Aynı katil. Ama bu sefer bana özel bir mesaj var. Mantık sistemin nasıl çalıştığını anlamaya başlıyorum mu?”
Dr. Park vücudu inceledi. “Ölüm zamanı yaklaşık on sekiz saat önce. Aynı yöntem. Ama bu sefer daha dikkatli bir iş.”
Sarah ofisi dolaştı. “Bu katil, her cinayetinde farklı bir tema kullanıyor. İlk cinayet matematik formülleri, ikinci cinayet geometri, üçüncü cinayet Fibonacci dizisi, dördüncü cinayet şifreleme, beşinci cinayet müzik, altıncı cinayet labirent, yedinci cinayet DNA şifresi, sekizinci cinayet astronomi, dokuzuncu cinayet kimya, onuncu cinayet satranç, on birinci cinayet felsefe, on ikinci cinayet psikoloji, on üçüncü cinayet sosyoloji, on dördüncü cinayet antropoloji, on beşinci cinayet ekonomi, on altıncı cinayet tarih, on yedinci cinayet coğrafya, on sekizinci cinayet biyoloji, on dokuzuncu cinayet fizik, yirminci cinayet mühendislik, yirmi birinci cinayet bilgisayar bilimi, yirmi ikinci cinayet istatistik, yirmi üçüncü cinayet olasılık, yirmi dördüncü cinayet mantık. Her tema, onun zihninin farklı bir yönünü gösteriyor. Ama mantık… mantık en akılcı olanı.”
Rodriguez başını salladı. “Ama neden mantık? Bu bir mantık profesörü.”
Sarah düşündü. “Mantık, akıl yürütmenin nasıl çalıştığını analiz eder. Belki de Alexander Blackwood, akıl yürütmenin nasıl çalıştığını anlamaya çalışıyor. Belki de o, kendi akılcı yerini anlamaya çalışıyor.”
O anda, Sarah’nın dikkatini çeken bir şey oldu. Duvardaki mantık analizlerinin arasında, küçük bir sembol vardı. Bir akıl yürütme sembolü.
“Bu akıl yürütme sembolü ne anlama geliyor?” dedi Sarah.
Rodriguez yaklaştı. “Akıl yürütme sembolü mü? Nerede?”
Sarah parmağıyla gösterdi. “Burada. Mantık analizlerinin arasında gizlenmiş.”
Ajan Davis fotoğraf çekti. “Bu akıl yürütme sembolü, belki de bir mesaj taşıyor.”
Sarah düşündü. “Akıl yürütme sembolü… akıl yürütme sembolü… belki de bir analiz. Ya da belki de… bir hesaplama.”
“Analiz mi?”
“Evet. Belki de bu akıl yürütme sembolü, bir analizi temsil ediyor. Belki de Alexander Blackwood’un analizini.”
Rodriguez hızlıca not aldı. “Alexander Blackwood’un analizi mi?”
Sarah düşündü. “Evet. Alexander Blackwood’un analizi. Onun akıl yürütme içindeki yerini.”
Dr. Johnson yaklaştı. “Bu çok ilginç bir gözlem, Sarah. Akıl yürütme sembolü, gerçekten de analizi temsil eder. Belki de Alexander Blackwood, kendi analizinin nasıl çalıştığını anlamaya çalışıyor.”
Sarah düşündü. “Yani Alexander Blackwood, kendi analizini mi analiz ediyor?”
“Evet. Ve bu, onun neden bu kadar karmaşık olduğunu açıklayabilir.”
Sarah düşündü. “Ama nasıl? Analiz analizi nasıl karmaşık yapar?”
Dr. Johnson düşündü. “Belki de Alexander Blackwood, kendi analizinin neden seri katil olduğunu anlamaya çalışıyor. Belki de o, mantığın neden onu bu yola sürüklediğini anlamaya çalışıyor.”
Sarah şaşırdı. “Mantığın sürüklemesi mi? Alexander Blackwood mu?”
“Evet. Belki de Alexander Blackwood, gerçekten de mantığın neden onu seri katil yaptığını anlamaya çalışıyor. Ama bu analiz, onu daha da karmaşık yapıyor.”
Sarah düşündü. “Yani Alexander Blackwood, kendi analizini mi analiz ediyor?”
“Evet. Ve bu analiz, onu çok karmaşık yapıyor.”
Sarah masanın üzerindeki dosyalara baktı. Yirmi dört cinayet, yirmi dört farklı matematiksel tema, yirmi dört farklı ipucu. Ama ortak bir bağlantı vardı: Alexander Blackwood’un mantık sistemi analizi.
O günün akşamında, Sarah FBI ofisinde otururken, mantık analizlerini tekrar inceledi. Bu analizlerin bir anlamı olmalıydı. Alexander Blackwood’un söyledikleri, onun zihninde hala taze idi.
Dr. Johnson Sarah’nın yanına oturdu. “Sarah, mantık analizlerini inceledim. Bu analizler, normal mantık analizleri değil.”
“Ne demek istiyorsun?”
“Bu analizler, şifrelenmiş mantık analizleri. Her sembol, başka bir sembolle değiştirilmiş.”
Sarah gözlerini açtı. “Şifrelenmiş mi? Nasıl çözebiliriz?”
“Eğer bu analizleri analiz edersek… bunlar belirli bir pattern gösteriyor.”
Sarah düşündü. “Hangi pattern?”
“Eğer bu analizleri çözersek… bunlar bir mesaj yazıyor.”
Sarah şaşırdı. “Mesaj mı? Ne mesajı?”
“Bu mesaj… bu mesaj Alexander Blackwood’un mantık sistemiyle ilgili.”
Sarah’nın kalbi hızlandı. “Mantık sistemiyle mi? Ne söylüyor?”
“Bu mesaj… bu mesaj Alexander Blackwood’un neden seri katil olduğunu gösteriyor.”
Sarah şaşırdı. “Neden seri katil olduğunu mu?”
“Evet. Ve bu neden… bu neden beklenmedik.”
Sarah düşündü. “Ne demek istiyorsun?”
“Bu neden… bu neden mantık sistemin bir parçası. Alexander Blackwood, mantık sistemin bir parçası olarak seri katil oldu.”
Sarah’nın yüzü değişti. “Mantık sistemin bir parçası mı? Nasıl?”
“Alexander Blackwood’un analizi, mantık sistemin bir parçası. Ve bu sistem, onu seri katil yaptı.”
Sarah düşündü. “Yani Alexander Blackwood, sadece bir seri katil değil. O mantık sistemin bir parçası.”
“Evet. Ve bu, onun neden bu kadar karmaşık olduğunu açıklıyor.”
Sarah düşündü. “Yani Alexander Blackwood, sadece bir seri katil değil. O mantık sistemin bir ürünü.”
“Evet. Ama bu, onun suçlarını mazur göstermez.”
Sarah düşündü. “Ama nasıl? Mantık sistemi nasıl seri katil yapar?”
Dr. Johnson düşündü. “Belki de Alexander Blackwood’un analizi, mantık sistemin karanlık yönünü temsil ediyor. Belki de o, mantık sistemin unutulmuş yönünü temsil ediyor.”
Sarah şaşırdı. “Unutulmuş yönü mü?”
“Evet. Mantık sistemin unutulmuş yönü. Alexander Blackwood, bu unutulmuş yönün bir temsilcisi.”
Sarah düşündü. “Yani Alexander Blackwood, mantık sistemin unutulmuş yönünü mü temsil ediyor?”
“Evet. Ve bu, onun neden bu kadar karmaşık olduğunu açıklıyor.”
Sarah düşündü. “Yani Alexander Blackwood, sadece bir seri katil değil. O mantık sistemin unutulmuş yönünün temsilcisi.”
“Evet. Ama bu, onun suçlarını mazur göstermez.”
Sarah düşündü. “Ama nasıl? Mantık sistemin unutulmuş yönü nasıl seri katil yapar?”
Dr. Johnson düşündü. “Belki de Alexander Blackwood’un analizi, mantık sistemin görmezden gelinen yönünü temsil ediyor. Belki de o, mantık sistemin yok sayılan yönünü temsil ediyor.”
Sarah şaşırdı. “Yok sayılan yönü mü?”
“Evet. Mantık sistemin yok sayılan yönü. Alexander Blackwood, bu yok sayılan yönün bir temsilcisi.”
Sarah düşündü. “Yani Alexander Blackwood, mantık sistemin yok sayılan yönünü mü temsil ediyor?”
“Evet. Ve bu, onun neden bu kadar karmaşık olduğunu açıklıyor.”
Sarah düşündü. “Yani Alexander Blackwood, sadece bir seri katil değil. O mantık sistemin yok sayılan yönünün temsilcisi.”
“Evet. Ama bu, onun suçlarını mazur göstermez.”
Telefon kapanırken, Sarah masanın üzerindeki dosyalara baktı. Alexander Blackwood’un fotoğrafı, masanın üzerinde duruyordu. Bu adam gerçekten mantık sistemin yok sayılan yönünü mü temsil ediyordu?
O gece, Sarah otel odasında otururken, Alexander Blackwood’un dosyasını tekrar inceledi. Bu adam, gerçekten mantık sistemin yok sayılan yönünü mü temsil ediyordu?
Telefonu çaldı. Arayan Ajan Davis’di.
“Sarah, mantık analizlerinin analizini tamamladım. Bu analizler, gerçekten şifrelenmiş.”
“Nasıl anlıyorsun?”
“Bu mantık analizlerinde, normal olmayan pattern’ler var. Bu pattern’ler, doğal değil. Birisi tarafından yapılmış.”
Sarah düşündü. “Yani Alexander Blackwood, mantık sistemin yok sayılan yönünü mü temsil ediyor?”
“Evet. Ve bu, onu seri katil yapmış.”
Sarah düşündü. “Ama nasıl? Mantık sistemin yok sayılan yönü nasıl seri katil yapar?”
Ajan Davis düşündü. “Belki de Alexander Blackwood’un analizi, mantık sistemin görmezden gelinen yönünü temsil ediyor. Bu görmezden gelme, onu seri katil yapmış.”
Sarah şaşırdı. “Görmezden gelme mi?”
“Evet. Mantık sistemin görmezden gelmesi. Alexander Blackwood, bu görmezden gelmenin bir temsilcisi.”
Sarah düşündü. “Yani Alexander Blackwood, mantık sistemin görmezden gelinen yönünü mü temsil ediyor?”
“Evet. Ve bu görmezden gelme, onu seri katil yapmış.”
Sarah’nın yüzü değişti. “Bu çok korkunç.”
“Evet. Ve bu, Alexander Blackwood’un neden bu kadar karmaşık olduğunu açıklıyor.”
Sarah düşündü. “Yani Alexander Blackwood, sadece bir seri katil değil. O mantık sistemin görmezden gelinen yönünün temsilcisi.”
“Evet. Ama bu, onun suçlarını mazur göstermez.”
Telefon kapanırken, Sarah masanın üzerindeki dosyalara baktı. Alexander Blackwood’un fotoğrafı, masanın üzerinde duruyordu. Bu adam gerçekten mantık sistemin görmezden gelinen yönünü mü temsil ediyordu?
O gece, Sarah otel odasında otururken, Alexander Blackwood’un çocukluk fotoğrafına baktı. Küçük bir çocuk, masum görünüyordu. Ama bu çocuk, gerçekten mantık sistemin görmezden gelinen yönünü mü temsil ediyordu?
O anda, Sarah’nın içinde bir acıma duygusu uyandı. Alexander Blackwood, gerçekten mantık sistemin görmezden gelinen yönünü mü temsil ediyordu? Ama bu, onun suçlarını mazur göstermezdi.
O gece, Boston’un başka bir yerinde, Alexander Blackwood, yirmi beşinci cinayetini planlıyordu. Masasının üzerinde, mantık analizlerinin çözümü duruyordu.
“Çok güzel oynuyorsun, Sarah,” dedi kendi kendine. “Ama henüz oyunun derinliğini anlamıyorsun. Mantık sistemin görmezden gelinen yönünü temsil ediyorum, Sarah. Ama bu, benim seçimim değildi.”
—